Een knieprothese die een diepe en veilige buiging mogelijk maakt
Het type patiënt dat tegenwoordig in aanmerking komt voor een knieprothese verandert. Naast dat patiënten op oudere leeftijd vitaler zijn wordt ook de indicatie voor een knieprothese eerder door de arts gesteld. Dit betekent dat bij algemene dagelijkse activiteiten (ADL) vaak verder en dieper met de knie wordt gebogen dan 10 jaar terug. Kortom, de patiënt van tegenwoordig verwacht en verlangt meer van zijn geïmplanteerde prothese.
Waarom een knieprothese voor een diepere en veilige buiging
De huidige standaard knieprotheses zijn ontworpen om tot 120° te buigen. Als de weke delen (spieren, pezen, kniebanden) het toelaten kan men met een dergelijke prothese verder buigen maar dan zal er een versnelde slijtage van het materiaal optreden. De Zimmer high flex knee is ontworpen om tot 155° te buigen. Dat wil zeggen dat dit nieuwe design beantwoordt aan de verwachtingen van de huidige patiënt.
De knieprotheses in het algemeen (inleiding)
Een geïmplanteerde knieprothese bestaat uit drie of vier componenten. Een bovenbeencomponent, een onderbeencomponent en een plastic (polyethyleen) schijf daartussen. Bij het plaatsen van de boven- en onderbeencomponent wordt het versleten kraakbeen inclusief een dun laagje bot verwijderd, wat tevens de pasvorm voor de definitieve prothese bepaalt. Het boven- en onderbeencomponent articuleren met elkaar, waarbij de plastic schijf als glijvlak fungeert (zie ook de operatie).
Wat zijn de verschillen
De huidige knieprotheses die ontworpen zijn om tot maximaal 120° te buigen, zullen sneller slijten als men toch voorbij die grens gaat. Deze versnelde slijtage heeft te maken met de grootte van het contactvlak tussen de bovenbeencomponent en het plastic glijvlak. Bij een diepe buiging zal het contactoppervlak tussen het achterste gedeelte van de bovenbeencomponent en het plastic glijvlak klein zijn (figuur 1). Een klein contactoppervlak zorgt voor een piekbelasting. Die piekbelasting op het glijvlak leidt tot een versnelde slijtage.
Bij de Zimmer high flex knee loopt het achterste gedeelte van het bovenbeencomponent verder door. Hierdoor ontstaat bij een diepe buiging een groter contactoppervlak tussen de bovenbeencomponent en het plastic glijvlak (figuur 2). Een groter contactoppervlak betekent geen piekbelasting en dus ook geen versnelde slijtage.
Dus als men verder dan 115°-120° kan buigen, dan zorgt de Zimmer high flex knee dat dit veilig is voor het glijvlak.