Een lopersknie of runners knee is een overbelastingsblessure die veel voorkomt bij hardlopers. Ook bij wielrenners komt dit wel voor. Aan de buiten-bovenzijde van de knie zit bij een lopersknie de pijnplek. Het is een ontstoken slijmbeurs tussen de spieren, pezen en peesplaat die van de heup naar het onderbeen loopt. Net boven de aanhechting van de peesplaat aan het onderbeen, kan de pees schuren over de buitenzijde van de knie. Als dat langere tijd gebeurt, kan er irritatie en uiteindelijk een slijmbeursontsteking ontstaan.
Er zijn veel oorzaken voor dit schuren, zoals:
- verkeerde loopschoenen;
- het lopen of oneffen terrein;
- het hebben van o-benen;
- een te snelle trainingsopbouw;
- Ook verkorte spieren aan de buitenzijde van het bovenbeen kunnen de oorzaak zijn van een lopersknie.
- Tot slot is een slechte warming-up ook een mogelijke oorzaak.
Behandeling van een lopersknie
Een lopersknie wordt zelden geopereerd. Het belangrijkste is meestal anders te gaan trainen, goede rek- en strekoefeningen te doen en eventueel ontstekingsremmers te gebruiken. Stoppen met of in elk geval veel minder hardlopen of wielrennen laat meestal ook snel een afname van de pijnklachten zien. Andere sporten kunnen de conditie ook op peil houden, terwijl de knie niet verkeerd belast wordt. Bijvoorbeeld rustig zwemmen, gewoon fietsen en skaten. Als de lopersknie na twee weken nog niet over is, is het verstandig om de huisarts te raadplegen. Ook de fysiotherapeut kan een rol spelen bij de behandeling van een lopersknie. Ook goede schoenen kunnen verlichting brengen.